Urodził się 16 marca 1914 r. w Borysławiu, woj. lwowskie, zmarł 23 stycznia 2009 r., w wieku 95 lat. Pochowany na cmentarzu Kraków — Grębałów.
Jego beztroskie dzieciństwo przerwała śmierć Matki. W 1930 r. wstąpił do Szkoły Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich (SPLdM) w Bydgoszczy, którą ukończył w 1933 r. jako mechanik samolotowy. Po szkole skierowany został do 131. Eskadry Myśliwskiej 3. Pułku Lotniczego w Poznaniu. W październiku 1933 r. przeniesiony został do 162 Eskadry Myśliwskiej 6. Pułku Lotniczego we Lwowie. Brał czynny udział w kampanii wrześniowej 1939 r w ramach Armii „Łódź" i był ewakuowany do Rumunii ( 17 września przekroczył granicę).
Przez Jugosławię i Grecję przedostał się 20 lutego 1940 r. do Francji. Po kapitulacji Francji ewakuowany został z portu St. Jean de Luz i na statku „Andora Star" przedostał się 27 czerwca do portu w Liverpool. W Anglii, po przeszkoleniu, 19 marca 1941 r. został skierowany do 317. Dywizjonu Myśliwskiego ,,Wilno". W maju 1941 r. podczas niemieckiego nalotu uratował z płonącego hangaru dwa myśliwce.
Ochotmczo zgłosił się do służby w personelu latającym i 15 stycznia 1943 r. rozpoczął przeszkolenie na mechanika pokładowego, które ukończył 4 kwietnia i powrócił do 317. Dywizjonu już jako mechanik pokładowy. Dnia 2 sierpnia skierowany został do 138. Dywizjonu Specjalnego gdzie w ramach 1586. Eskadry lotniczej z Czarnego Lądu, a potem z Campo Casale we Włoszech, wykonywał loty bojowe nad Albanię, Czechosłowację, Grecje, Jugosławię, Francje, Holandię i osiem lotów nad Polskę. Uczesmiczył w zrzutach zaopatrzenia i desantowaniu cichociemnych.
W ramach odpoczynku od lotów bojowych 8 czerwca 1944 r. skierowany został na przeszkolenie na samoloty wielosilnikowe (CU).
23 września powrócił do wykonywania lotów bojowych w 300. Dywizjonie Bombowym, gdzie służył do 2 kwietnia 1946 r.
Jako uczestnik „Bitwy o Anglię" bombardował Niemcy, w tym także bunkier samego Hitlera w kwietniu 1945 r. Łącznie wykonał 44 loty bojowe. ]ak trudne były to loty? Należy wspomnieć, ze na 49 polskich załóg - poległy aż 24.
Podczas II tury operacyjnej uczestniczył w lotach bojowych 300. Dywizjonu Bombowego nad Niemcy. W latach 1945-1946 służył w 300. Dywizjonie Transportowym. Podczas kursów szkoleniowych przekazywał swą wiedzę personelowi lotniczemu. Za loty w I i II turze operacyjnej oraz ze zrzutami został uhonorowany najwyższymi odznaczeniami bojowymi.
Za zasługi uhonorowany wieloma medalami i odznaczeniami bojowymi, w tym: Srebrnym Krzyżem Virtuti Militari" nr 11130, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Brązowym Krzyżem Zasługi, dwukrotnie Medalem Lotniczym, otrzymał również odznaczenie brytyjskie „Distinguished Flying Cross" DFC - ( Krzyż Wybitnej Służby Lotniczej), 1939-45 Star, Italy Star, France Star, Germany Star oraz wieloma medalami wojennymi.
Za zasługi w pracy społecznej odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi i Złotą Odznaką Miasta Krakowa. Ponadto awansowany został do stopnia oficerskiego i odznaczony Brązowym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Brązowym i Srebrnym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju, Srebrną i Złotą Odznaką oraz Złotym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej, Złotą Odznaką za Pracę Społeczną dla Miasta Krakowa i Za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej oraz Honoris Gratia, dwukrotnie Odznaką Budowniczy Nowej Huty, ponadto Złotą Odznaką i tytułem Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego, Złotą Odznaką Za Zasługi dla Aeroklubu PRL Błękitnymi Skrzydłami, Odznaką Za Zasługi dla ZBOWiD, Odznaką Weteran Walk o Niepodległość i wieloma innymi wyróżnieniami.
Po wojnie powrócił do Polski i 6 czerwca 1946 r. został zwolniony ze służby wojskowej. Osiedlił się w Krakowie i do emerytury pracował jako urzędnik w przemyśle włókienniczym i budowlanym. W 1947 r. pracował przy budowie kombinatu metalurgicznego w Nowej Hucie oraz w firmach Beton-Stal i Budostal w Krakowie.
Był jednym z najbardziej znanych działaczy społecznych w Krakowie, w środowisku kombatanckim i lotniczym w kraju i za granicą, Józef Zubrzycki przez dziesięć lat był Przewodniczącym Krakowskiego Klubu Seniorów Lotnictwa. Był czynnym działaczem upamiętniania „Poległych lotników 1939-1945" oraz opracowywania Historii Lotnictwa Polskiego. Wielokrotnie był współorganizatorem międzynarodowych Koleżeńskich Zjazdów absolwentów SPLdM. Dwa takie zjazdy odbyły się w Krośnie (1985 i 2002 r.) To właśnie w czasie Zjazdu w dniach 14-16 czerwca 2002r. Klub w Krośnie wręczył mu mu legitymację i nadal tytuł „Honorowego Członka Krośnieńskiego Klubu Seniorów Lotnictwa".
Członek Stowarzyszenia Lotników Polskich, członek honorowy Aeroklubu Krakowskiego. Zasłużony i niestrudzony działacz Krakowskiego Klubu Seniorów Lotnictwa. W latach 1969-1980 przewodniczący, członek Zarządu, a następnie prezes honorowy KKSL. Mimo podeszłego wieku, nadal udzielał się społecznie do ostatnich dni życia. Włożył dużo pracy społecznej jako członek Komitetu Budowy Pomnika Poległych Lotników Polskich w Krakowie.
Z niezwykłym poświęceniem działał na rzecz upamiętnienia tablicami pamiątkowymi poległych załóg alianckich i polskich na południu naszego kraju i w Krakowie. Czynił starania, by uhonorować lotników biorących udział w Kampanii Wrześniowej. W imieniu lotników był wnioskodawcą ustanowienia Medalu za Kampanię Wrześniową 1939 r. Człowiek wielkiego formatu, niezwykle życzliwy i opiekuńczy dla wszystkich, a przy tym bardzo skromny.
Źródło: BIULETYN - Stowarzyszenia Przyjaciół Ziemi Drohobyckiej
