Cmentarz wojenny nr 207 w Lisiej Górze

Cmentarz wojenny nr 207 w Lisiej Górze jest cmentarzem z I wojny światowej o powierzchni 630 m kw. Zaprojektowany przez architekta Johanna Watzala jako kwatera wojskowa na cmentarzu parafialnym, tuż obok kościoła. Z jego terenów rozpościera się szeroki widok w kierunku Tarnowa.

Wnętrze podzielone jest na dwa tarasy połączone schodami ujętymi w kamienne mury. Tarasy oddzielone są ogrodzeniem z kamiennych słupów połączonych żelazną poręczą. Na górnym tarasie znajduje się drewniany krzyż łaciński na betonowym postumencie z metalowym uchwytem, obecnie ustawiony jest niezgodnie z wyglądem oryginalnym a ponadto ustawiony inaczej niż w pierwowzorze. Przed kopcem znajdują się ujęte w prostokątne, betonowe obramowania mogiły Mogiły rozłożone są symetrycznie. W 39 grobach pojedynczych i 2 zbiorowych, pochowanych zostało 47 żołnierzy w tym 4 żołnierzy pochodziło z armii austro - węgierskiej, dziesięciu żołnierzy służyło w armii niemieckiej, pozostałych 33 w armii rosyjskiej. Znane są nazwiska 21 pochowanych. Według danych umieszczonych na tabliczce, szczątki Johanna Wesbuera zostały ekshumowane.
Na dolnym tarasie usytuowana jest mogiła w prostokątnym, betonowym obramowaniu. U wezgłowia mogiły znajduje się lastrykowa stela, flankowana z jednej strony – słupem z metalowym medalionem z głową Chrystusa, z drugiej – słupem zwieńczonym kulą. Na steli umieszczona jest tablica z napisem: „OŚMIU POLAKOM/ O NIEUSTALONYCH NAZWISKACH/ KU UCZCZENIU PAMIĘCI/ ZAMORDOWANI W LASKU OB. KLIMKA/ W PAWĘŻOWIE/ EKSHUMOWANI 5. XI. 1962”.
W kwaterze pochowano również Józefa Pietrykę (w niektórych źródłach i publikacjach wymieniany jako „Pietręga”) żołnierza Wojska Polskiego, poległego 7 września 1939 r. oraz osoby zastrzelone przez okupanta niemieckiego w lasku Pawężów w listopadzie 1939 r. Szczątki ofiar egzekucji zostały ekshumowane w 1962 r. i przeniesione do kwatery. Teren cmentarza wygląda na zadbany.

*** Hans (Johann) W a t z a l, Austriak, porucznik w st. spocz. rzeźbiarz. Kierownik artystyczny Okręgu VII - „Dąbrowa" a od 14 czerwca do 30 listopada 1917 r. również jego komendant. Jako projektant działał też w sąsiednim Okręgu VIII - „Brzesko", gdzie znajduje się kilka cmentarzy jego autorstwa w północno wschodniej części tego Okręgu (nr 254, 255 i 259 do 263). Projektował piękne krzyże nagrobne z surowego kutego żelaza, prawie nie spotykane poza Okręgiem VII.